خودم رفت چند روزی....

و یادم رفت بپرسم که اجازه ی گریستن دارم یا نه؟

اما فکر میکنم هنوز نه....

هنوز وقت شکستن نیست

باید قوی بود....مثل کوهی تنها شاید....

و من آن رشته کوهم

که عشایر به گزیر....به گذار....از برم میگذرند....

من هنوز....همانم که بودم....

من از جنس تعلق نیستم

به قول یارو شاعره

غلام همت آنم که زیر چرخ گردون/زهرچه رنگ تعلق بگیرد آزاد است.....

میدانم از پس این روزهای سیاه

آرام آرام...

مثل ابرهای صداقت سفید خواهم شد....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: